به گزارش زریان موکریان، «زالاوا» اولین ساخته ارسلان امیری جایزه بزرگ بخش هفته بین‌المللی منتقدین جشنواره ونیز و جایزه «فدراسیون بین المللی منتقدین فیلم» در همین بخش را تصاحب کرد.

  وقتی «زالاوا» به بخش هفته منتقدان جشنواره ونیز راه یافت، مسئولان این جشنواره آن را فیلمی معرفی کردند که «نیمی عباس کیارستمی است و نیمی‌ ام. نایت شیامالان» تا اولین ساخته امیری را هم وامدار کارگران فقید ایرانی بدانند و هم یادآور استادهندی-آمریکایی فیلم‌هایی با موضوع‌های ماوراءالطبیعه‌ای.

زالاوا در روستایی به همین نام در کردستان ایران در دهه ۱۳۵۰ و پیش از انقلاب می‌گذرد؛ جایی که مردم محل معتقدند برای دفاع از خود در مقابل جن‌ها به جن‌گیر نیاز دارند اما رئیس محلی پاسگاه خود را مخالف این خرافات می‌داند و با آن‌ها درگیر می‌شود. این رئیس البته دل‌مشغولی دیگری هم دارد و آن عشق به خانم دکتر روستا است؛ او که مشغول آزمایش ادرار گرفتن از اهالی محل است، بالا بودن غیر معمولی آدرنالین در بدن آن‌ها را متوجه شده است.

به گفته ارسلان امیری کارگردان فیلم، در ابتدا قصد داشته که فیلم خود را به زبان کُردی بسازد، اما در سینمای ایران پیدا کردن سرمایه برای فیلمی به زبان کُردی که پروداکشن آسانی ندارد بسیار سخت است. بنابراین ابتدا زبان فیلم به فارسی تغییر داده‌شد و در نهایت فیلم به دو زبان فارسی و کُردی ساخته شده‌است.

این فیلم در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در ۱۰ رشته، نامزد کسب جایزه بود که جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای «پوریا رحیمی‌سام، بهترین فیلمنامه برای «ارسلان امیری»، «آیدا پناهنده» و «تهمینه بهرام»، دیپلم افتخار بهترین فیلم‌برداری برای «محمد رسولی» و بهترین کارگردانی اول برای «ارسلان امیری» را گرفت.

نخستین تجربه سینمایی «ارسلان امیری» در مقام کارگردان، با حمایت فروم فیلم هنگ‌کنگ HAF، خانه فیلم کره جنوبی KOFIC و مشارکت بنیاد سینمایی فارابی و سرمایه‌گذاری «طوبی‌فیلم» تهیه‌ شده است.