اعلام نتایج اولیه کنکور امسال، لایه‌های نه چندان پنهان نظام اموزشی رو کنار زد. در کنار نادیده انگاری نقش محوری خرده نظام اموزش در ارتباط با نظام کلی جامعه که قاعدتا می‌بایست راهبری سایر خرده نظام ها ازجمله سیاست،اقتصاد،بازار،فرهنگ و...را به عهده گیرد،اینک شاهد دنباله روی این خرده‌نظام در مقایسه با خرده نظام های پیش گفته است. درشرایط انقباض برنامه‌های اقتصادی،سیاسی ازیک طرف و فقدان برنامه منظم،منطقی و علمی بلندت مدت، تنِ نحیفِ خرده نظام ٱموزش در یدِ مافیای پول،بازار و کنکور و انواع واقسام رانت در شمایلِ سهمیه های گوناوگون، روزبه‌روز طبقاتی‌ترشده، افق نزدیک‌تر شدن به ٱمال و اهداف و رسالت راستینش،سال به سال تیره وتار میشود. به نظر می‌رسد دیگر امید طبقات محروم، روستاییان،شهرستانی ها و فقرا برای دست‌یابی به تحرک اجتماعی(social mobiliy) ازمسیر کمرنگ‌تر شدە و این مسیر هرروز صعب و دشوارتر می‌شود. صندلی‌های پرطرف‌دار دانشگاهها در چنبره قدرت،ثروت و رانت قرار گرفته،طبقات نابرخوردار  امکان دسترسی به  ٱن ندارند. این پدیده طبقاتی شدن ٱموزش، پیامدهای ٱسیب‌زای متعددی برای جامعه دارد که برخی از انها اشکار و برخی فعلانهان بوده و انتظار می‌رود در اینده نزدیک، جامعه را دچار نابسامانیِ هزینه‌زایی کند.

امار برترین های کنکور چهارصد و یک،نشان می‌دهد که از مجموع چهل نفر، هشتاددرصد از مدارس خاص و غیردولتی بوده، بیش از نود درصد رتبه‌های برتر درتهران وکلان شهرها و تنها چهار نفر در شهرستان‌ها درس خوانده اند!

به‌هر روی،تحلیل علل و عوامل پیشینی و پسینی قطبی شدن آموزش نیازمند وقت و انرژی بیشتر و توجه جدی افراد،مسولان و نهادهای پژوهشی اکادمیک است. این زخم چرکین را  قبل ٱن که دیر شودباید تیمار کرد. وگرنه جلوی رود را وقتی طغیان کند دیگر نتوان گرفت.